Dat was schrikken. Het duurde wel even voordat ik in de gaten had wat er aan de hand was. Maar toen ik het door had, schrok ik mij kapot. Het was Annechien. Annechien Steenhuijzen van het Acht Uur Journaal. Annechien was Annechien niet meer. Is het u ook opgevallen? Het was afgelopen vrijdag. Annechien was haar prachtige benen kwijt. Die benen, waarmee zij altijd zo elegant door het beeld flaneert, op die enorme stiletto’s. Het nieuws werd ineens gelezen achter een lompe desk. Rob Trip achter een desk vind ik prima. Astrid Kersseboom en Simone Weijmans mogen van mij ook zonder benen in beeld. Geen probleem, misschien wel beter. Maar van de benen van Annechien moet je afblijven. Wie zat hier achter? Zou het een feministisch actiefront zijn? Of zijn het de Islamieten die hoofdredacteur Marcel Gelauff onder druk hebben gezet? Is dit de zoveelste corona-maatregel? Een advies van die duivelse Jaap van Dissel? Het zou natuurlijk ook uit de koker van meneer Gelauff zelf gekomen kunnen zijn. Gewoon weer eens tijd voor iets anders. Een beetje vernieuwing. Het zweet brak mij uit. Annechien las het nieuws even professioneel als altijd. De afgelopen dag werden er 9 mensen met corona opgenomen in het ziekenhuis. Er waren 13 mensen overleden en het aantal mensen op de IC daalde met 3. Reuze interessant allemaal, maar het drong niet tot mij door. Hoe moet dit verder? Ik dacht eraan om een daad te stellen. Een boycot! Voor de goede zaak zal ik mijn principes overboord zetten. In huize De Niet staat voortaan het RTL Nieuws aan. Ik zal mijn familie, vrienden en collega’s oproepen mijn voorbeeld te volgen. De kijkcijfers zullen dramatisch dalen. Dat zal die Gelauff leren. Ik zou een petitie kunnen starten. LAAT ANNECHIEN WEER LOPEN! Ik moest iets doen.
Het was Annechien zelf die mij van mijn angstbeelden verloste. Vlak voordat zij het woord gaf aan de weerman, vertelde ze met haar zwoele stem, dat ze door technische problemen tijdelijk gebruik moest maken van een andere studio. Opgelucht heb ik die avond een flesje wijn open getrokken. 