Met mijn vrouw heb ik twee gezellige dagen in Amsterdam doorgebracht. Als u lid bent van Facebook, zal u dat vast niet ontgaan zijn. Hoogtepunt was een avondje met Margeet Dolman en dominee Gremdaat in het Betty Asfalt Complex, het leuke knusse theater van Paul Haenen. De dominee adviseerde ons om in het nieuwe jaar mevrouw Vrolijkheid eens wat vaker binnen te laten en vooral geen aandacht meer te schenken aan meneer Chagrijn. Een goed advies lijkt mij. Na de voorstelling kocht ik een T-shirt met de tekst: “Onverwacht vrolijk… kent u die uitdrukking? (ds. Gremdaat)”. Zo kan ik op een subtiele manier het woord van de dominee verspreiden onder de onwetenden. Eenmaal thuis, trek ik snel mijn nieuwe shirt aan. Het staat mij erg goed. Op de achtergrond klinkt de Top 2000 uit de luidsprekers. Het is overduidelijk, mevrouw Vrolijkheid is mee naar binnengeglipt. Maar ze kan niet voorkomen dat er onverwacht een droevig bericht wordt voorgelezen door de meneer van het nieuws: “Margriet Eshuijs is overleden.” Margriet Eshuijs van House for Sale, nummer 1519 in de Top 2000. De LP van Lucifer zit in een bananendoos die op zolder staat. In de kast staan vijf CD’s van Margriet. Op het lijstje met muziekjes voor mijn uitvaart, staat “What I do know” van het album Shadow Dancing uit 1996. Met andere woorden, ik ben fan van Margriet. In het Achtuurjournaal brengt Annechien ook nog eens het droevige bericht en spreekt Ad Visser mooie woorden over zangeres. Als ik mijn koptelefoon opzet, is het niet moeilijk kiezen welke CD er in het laadje geschoven moet worden. Ik denk terug aan het concert in de Stadgehoorzaal, waar Margriet de pannen van het dak zong. Dat moet toch al gauw een jaar of vijfentwintig geleden zijn. Na afloop kocht ik de CD en vroeg of Margriet er een handtekening op wilde zetten. Met een gouden viltstift schreef ze de woorden: “liefs, Margriet”. De muziek is prachtig en de herinnering net zo. Onverwacht droevig, met een kleine glimlach…. kent u die uitdrukking?
