Ik ben fan van Rituals. Niet zozeer van de producten maar wel van de winkels. En laat de baas van de Rituals nu net met een groot interview in mijn krant staan. Raymond Cloosterman begon in 2000 aan zijn droom in een kelder zonder uitzicht en één winkel in de Kalverstraat. Het duurde vier jaar voordat de tweede winkel geopend werd en ruim tien jaar voordat Cloosterman in heel Nederland voet aan de grond kreeg. En nu, vierentwintig jaar later, heeft het “verwenbedrijf” een jaaromzet van 1,7 miljard euro en zijn de shampoos en geurtjes in zesendertig landen te koop.
Het zou mij niets verbazen als er over twintig jaar een soortgelijk artikel in de krant staat:
“Met zijn Rituals straalde Raymond Cloosterman luxe, luxe en nog eens luxe uit. Bij Steef de Niet is het precies andersom. “Doe vooral effe normaal”, draagt hij uit in alles wat hij doet. En toch was Rituals min of meer de inspiratiebron om in 2020 samen met zijn vader zeep en “geurwater” op de markt te brengen. ROTTLUCHT is voor mannen en die hebben niet zo veel met al die bijzondere geurtjes en kremmetjes. Volgens de CEO van Rottlucht doen echte mannen niet aan verzorging, die doen alleen aan onderhoud. Alleen het broodnodige, zonder veel poespas. De geschiedenis heeft hem gelijk gegeven. Wat begon als hobby vanaf een zolderkamertje, is nu uitgegroeid tot een miljoenenbedrijf. Steef staat nog steeds aan het roer. “De eerste paar jaar was het vooral een beetje aanklooien, samen met mijn vader”, vertelt hij. “We hadden vooral veel plezier. Pas na een jaar of vijf ging het echt los. Niemand in Nederland vroeg zich meer af wat er gekocht moest worden voor de verjaardag van vader, broer of vriend. Een onderhoudsbox van Rottlucht was het logische antwoord.” Na de Nederlanders vielen ook de Belgen en Duitsers voor het merk. Vandaag de dag worden vanuit het distributiecentrum in Rotterdam de onderhoudsboxen door heel Europa verstuurd.”
Ik hoop dat ik in 2044 nog een beetje helder van geest ben. Het zou toch jammer zijn als ik dit artikel niet meer mee zou krijgen.
