Sterke leiders

Het Internationaal Strafhof in Den Haag heeft een arrestatiebevel uitgevaardigd tegen Benjamin Netanyahu, de premier van Israël. Schande, vindt de premier. Hij snapt werkelijk niet wat hij verkeerd gedaan heeft. Hoezo oorlogsmisdaden? Hoezo misdaden tegen de menselijkheid? Viktor Orbán, de baas van Hongarije, heeft Netanyahu meteen uitgenodigd voor een bezoekje aan zijn land. Waarschijnlijk hoopt Viktor nog wat te leren van zijn vriend Benjamin. Orbán liet de wereld ook luid en duidelijk weten dat de premier zich in Hongarije geen zorgen hoeft te maken. Hij zal beslist niet gearresteerd worden. Sterke leiders trekken zich niets aan van rechters. Als je het aan de Russische leider Vladimir Poetin vraagt, dan moeten de rechters zich vooral iets aantrekken van de president. Poetin weet namelijk wat goed is voor de mensen en wie het daar niet mee eens is dient te worden veroordeeld of uit het raam gekieperd te worden. De nieuwe president van de Verenigde Staten, Donald Trump, kan deze daadkracht wel waarderen. Hij heeft respect voor mannen zoals Poetin, die overtuigd zijn van hun eigen gelijk. Dat is hij namelijk zelf ook. Nog voordat hij begonnen is, vindt Donald Trump zichzelf al de beste president die het land ooit gehad heeft. Alle sterke leiders in de wereld blijken te lijden aan een ultieme vorm van narcisme. Het draait bij die mannen maar om één ding: De sterke leider. Ook in Nederland lopen mannen rond die natte dromen krijgen als ze voor het slapen gaan nog even in de spiegel hebben gekeken. U denkt dan natuurlijk meteen aan Geert Wilders. Net als zijn vriend Viktor Orbán, trekt hij zich het liefst niets aan van rechterlijke uitspraken. Maar vlak ook zijn tegenpool, Frans Timmermans, niet uit. Afgelopen zaterdag waarschuwde hij voor de ondergang van Nederland. “Links staat voor de grootste opdracht sinds de Tweede Wereldoorlog.” Frans weet ook dat je zonder een flinke dosis demagogie niet ver komt. Het is een treurig schouwspel, al die mannen die bezig zijn met hun wedstrijdjes verplassen. Gelukkig kun je de leiders in ons eigen land niet echt sterk noemen. Dat vind ik dan weer een geruststellende gedachte.