Als je net aan het genieten bent van een grote zak friet met mayonaise, dan loop je geen modewinkel binnen. Dat doe je niet. Als je in de supermarkt bij de kassa staat en je mobieltje gaat af, dan neem je niet op. Dat doe je niet. En als je wel opneemt, dan is het om te zeggen dat je straks terugbelt. Als je in een volle tram zit en er komt een oud vrouwtje binnen, dan sta je op. Dat doe je dan weer wel. Na het eten een sigaretje opsteken in een restaurant, dat doe je al heel lang niet meer. Het zijn gewoon normale omgangsvormen, niets bijzonders.
Midden in een overvol vliegtuig je bloesje losknopen en je kind aan de borst leggen, dat doe je niet. Dat vond een KLM stewardess vorige maand op de vlucht van San Francisco naar Amsterdam. Zij vroeg de jonge moeder, Shelby Angel, om een dekentje over haar blote borst te leggen, dan was het verder prima. Shelby was des duivels. Op Facebook riep ze afgelopen week op om de KLM te boycotten. De sociale media ontploften. #normalizebreastfeeding. Eva Jinek, zelf jonge moeder, barstte op televisie bijna in huilen uit. Dat je je kindje niet eens meer borstvoeding mag geven in een vliegtuig. Waar moet dat naar toe met deze wereld? De dikke oude betweter, Mart Smeets, was het helemaal met Eva eens. Ga je schamen KLM! Columniste Nynke de Jong vindt in de het AD ook, dat je overal en altijd je kind aan de borst mag leggen. “De borsten van jonge moeders zijn geen lustobjecten maar melkmachines”.
Ik begrijp al die hysterische reacties niet. Eigenlijk begrijp ik al niet zo goed waarom jonge vaders en moeders met hun kroost in een vliegtuig stappen om op vakantie te gaan naar verre oorden. Daar is CenterParcs toch voor uitgevonden? Maar dat is weer een andere discussie. Natuurlijk mag je je baby de borst geven als het kindje honger heeft. Maar moet dat altijd en overal? Nou vooruit, dat mag altijd en overal, we leven in 2019. Maar mag het dan een klein beetje discreet? Is dat nou zo veel gevraagd?