In de Amsterdamse binnenstad kom je regelmatig bekende mensen tegen. Als je dan ook nog af en toe in een winkel werkt, krijg je ze zelfs wel eens te spreken. Zo sprak ik een paar weken geleden Caroline Tensen. Een aardige vrouw. Maar ook internationale sterren komen wel eens langs.
Een enthousiaste oudere dame wandelt de winkel binnen. Ze spreekt gebrekkig Engels. Ze is hartstikke blij, heeft een paar dagen in Weesp gelogeerd en vindt Amsterdam een mooie stad. Niets bijzonders. De meeste toeristen vinden Amsterdam mooi en de Nederlanders aardig en vriendelijk bovendien. Ze komt uit Barcelona, vertelt ze. “O, dat vind ik ook een mooie stad. Ik ben er een paar keer geweest en ik ga graag naar Spanje op vakantie.” Fout! De dame begint een preek over Catalonië en Spanje. De geest van dictator Franco waart nog steeds rond en de Spanjaarden terroriseren Catalonië. “Wij mogen niet eens onze eigen taal spreken.” Oei, ik probeer het onderwerp te verleggen en vraag naar de reden van haar bezoek aan Amsterdam. Gelukt. De lach is terug. Haar dochter is sinds een paar dagen de beste van Europa. Ze heeft met FC Barcelona van Wolfsburg gewonnen in de finale van de Champions League. “Ze stonden eerst met twee nul achter en uiteindelijk wonnen ze met drie twee. Geweldig was het.” En die finale werd in Eindhoven gespeeld. Daarom is ze nu in Nederland. Haar dochter heet Aitana Bonmati. Bon Mati betekent “goede morgen” in het Catalaans, legt ze mij uit. Haar dochter draagt nummer 14 op het shirt, het nummer van Johan Cruijff, vertelt ze vol trots. “O, maar dan kent u Frenkie de Jong ook wel.” Ik moet de naam nog een paar keer herhalen, want ze begrijpt mij niet. Nadat ik haar heb uitgelegd dat onze Frenkie bij de mannen van Barcelona voetbalt, bekent ze dat ze helemaal niets met voetbal heeft. Maar haar dochter is wel Europees kampioen voetbal en daar geniet ze van. Jammer dat haar dochter er niet bij is, want om nou een selfie te maken met de moeder van een Europees kampioen…
