Aan het eind van het jaar ga je toch nadenken en kom je soms tot de conclusie dat niet alles helemaal lekker gegaan is. Ik ben niet schuldig, maar ik voel mij wel verantwoordelijk. Het komt ongetwijfeld, omdat ik in een protestants christelijke traditie ben opgevoed. Maar dat mag natuurlijk geen een excuus zijn voor mijn persoonlijk handelen. Daarom biedt ik op dit moment en op deze plek mijn nederige excuses aan voor het feit dat ik de afgelopen veertig jaar bijna altijd op het CDA heb gestemd. Wat een puinhoop zijn die lui ervan aan het maken, zeg. Afgelopen week was er een debat over de mondkapjesdeal van Sywert van Lienden. Heel Nederland weet inmiddels dat Hugo de Jonge de deal heeft mogelijk gemaakt voor zijn CDA-maatje Sywert. Maar in Den Haag slaan ze nog eens zes miljoen stuk om dit te onderzoeken, met als resultaat dat het rookgordijn nog net even iets verder wordt opgetrokken. Een normaal mens zou gewoon excuses aanbieden. “Sorry, ik deed het met de beste bedoelingen, maar het is totaal verkeerd gegaan. Ik stap op.” Maar Hugo is geen normale Nederlander. Hugo is een CDA prominent met ambitie. Binnenkort wil hij Wobke van de troon gaan stoten. Dat zal niet zo moeilijk zijn, want partijleider Wobke Hoekstra is al hard op weg naar de uitgang. Die man is doodongelukkig. Als minister van financiën deed hij het volgens mij best aardig. Maar toen hij lijsttrekker werd ging het mis. Ik vond het zielig en daarom stemde ik op hem. Sorry. En nu is hij minister van buitenlandse zaken en gaan de ministers Kaag en Weerwind naar Suriname als er excuses gemaakt moeten worden en zit Wobke op de tweede rij in een zaaltje, terwijl Mark Rutte een toespraak houdt. Wobke kan het niet. Wobke moet nog even volhouden en dan snel een job aanvaarden bij Deloitte. Dan kan hij ingehuurd worden als er weer eens iets mis gegaan is in Den Haag en de waarheid niet boven tafel mag komen. Sorry, ik geloof dat ik nu wat cynisch ben.
