Vier september was het al weer twintig jaar geleden dat jij ermee stopte. Man, wat gaat de tijd snel. Op dezelfde dag als Bram Vermeulen blies jij je laatste adem uit. Op de een of andere manier vond ik dat bijzonder. Bram Vermeulen was een autonome denker, net als jij. Hij was muzikaal en je kon om hem lachen, zeker toen hij optrad met Freek. Ik was jaloers als jij achter de piano ging zitten en ik heb mij vaak kapot gelachen om jouw droge humor. Maar jullie gingen alle twee veel te vroeg dood. Hugo Borst schreef vijf jaar na jouw dood: “Zo gaan die dingen. U zult mij niet horen beweren dat het leven onrechtvaardig is (het is veel erger).” Hij had gelijk.
Jij hebt nog net meegemaakt dat Jan Peter Balkenende in 2002 onze minister president werd. Hij heeft het vier keer geprobeerd. Daarna kwam Mark Rutte. Die man heeft het volgehouden tot afgelopen juli. Gek eigenlijk hè, dat we in al die jaren maar twee verschillende premiers gehad hebben. Ik ben wel benieuwd wat jij er allemaal van gevonden zou hebben.
In Amerika hebben ze Donald Trump. Jij kent hem nog als die steenrijke zakenman, maar in 2017 werd hij president. Die man spoort volgens mij niet. Hij wil nu nog een keer president worden en hij maakt nog een goede kans ook. Weet je trouwens nog dat de Amerikanen in 2001 Afghanistan binnenvielen om daar een beetje fatsoen en democratie te brengen. Dat is totaal mislukt. Drie jaar geleden zijn ze met alle andere Westerse bondgenoten vertrokken en de Afghanen mogen het nu weer lekker zelf uitzoeken met hun sharia.
De afgelopen twintig jaar hebben we met Feyenoord maar twee keer echt feest kunnen vieren. In 2017 werden we eindelijk weer eens landskampioen. Dat was geweldig. Arne Slot kwam daarna en maakte van Feyenoord weer een trotse club. Hij werd met aanvallend voetbal in 2023 de beste van Nederland.
En o ja, vorig jaar had ik ook ineens een tumor in mijn hoofd, net als jij. Alleen jij had botte pech en ik geluk. Die van jouw was kwaadaardig en daar hadden de dokters geen antwoord op. Die van mij was een goeie en ik trof een knappe chirurg die dat ding met onwijs goede apparatuur kon weghalen.
Het is natuurlijk raar dat ik dit allemaal tegen jou aan het vertellen ben. Dood is dood was jouw overtuiging. Er is dan gewoon niets meer. Inmiddels snap ik dat ook. Maar op deze manier tegen jou aanlullen is ook wel een mooie vorm, toch? Bram Vermeulen schreef: “Dood ben je pas als jij mij bent vergeten”
