De officiële naam voor Noord-Korea is Democratische Volksrepubliek Korea. Er is natuurlijk geen spoortje democratie te vinden in dat land, maar de mensen mogen, of nee, ze moeten wel elke vijf jaar naar de stembus. Niet dat er dan veel te kiezen valt, maar toch. De familie Kim regeert al drie generaties met harde hand. Het volk verdient een sterke leider, zullen ze elkaar in de paleizen wijs gemaakt hebben. Het land grenst aan Rusland en China. Ook twee landen met een sterke leider. En ook daar zijn er af en toe verkiezingen. Tot een paar jaar geleden konden de leiders na een jaar of tien niet opnieuw gekozen worden. Dat was bij wet geregeld. Zo werkt dat in een democratie. Maar ja, sterke leiders zijn niet voor niets sterk. Ze zitten er niet voor de democratie en al helemaal niet voor het volk. Ze zitten er vooral voor zichzelf en hun gevolg. Als je moet kiezen tussen de wet en een sterke leider, dan is de keuze niet zo moeilijk, vond Vladimir Poetin. De wet ging eraan en tsaar Poetin zit nu stevig in het zadel. Bij elke verkiezing zal hij herkozen worden. Daar zorgt hij hoogstpersoonlijk voor. Ook Xi Jinping maakte in China een lange neus naar zijn volk. Twee termijnen is veel te kort voor een sterke leider. Xi heeft geregeld dat hij tot zijn dood op de troon kan blijven zitten. Keizer Xi wordt hij al genoemd en dat is volkomen terecht, volgens Xi.
Wij hebben koning Willem Alexander, maar hij is geen sterke leider. Dat hij niet gekozen wordt en wel zijn hele leven op de troon kan blijven zitten is gek, maar niet zo erg. Onze echte leider heet Mark Rutte. Hij is al ruim twaalf jaar de baas van het land. Soms heeft hij rare streken, hij heeft een slecht geheugen en ook hij maakt af en toe een lange neus naar het parlement en het volk. Als Mark straks wordt weggestemd, laat hij helemaal geen gaaf landje achter, maar ik ben toch verdomd blij dat ik er woon.
