De politie vraagt erom, de brandweer en het ambulancepersoneel ook. De plastisch chirurgen willen het, de oogartsen willen het en de burgemeesters willen het ook, net als alle honden- en poezenbaasjes. Een vuurwerkverbod rondom de jaarwisseling. Gewoon een landelijk verbod op de verkoop en het gebruik van vuurwerk. Het is de wens van heel veel Nederlanders. Loop je met een rotje of een vuurpijl op straat, dan krijg je een bekeuring. Het maakt niet uit of het een piraatje is of een cobra, je gaat op de bon. Elk jaar vertelt de nieuwslezer dat er iemand is overleden door een ongeluk met zwaar vuurwerk en dat er weer handen en ogen weggeslagen zijn. Op Nieuwjaarsdag staan de dames en heren politici in de rij om schande te spreken van het geweld tegen politie en hulpverleners. Maar als de baas van de Amsterdamse politie vraagt om zijn mensen een beetje te helpen met een vuurwerkverbod, dan geven ze in Den Haag niet thuis. Minister van Justitie, Dilan Yesilgöz, vindt dat ze ook rekening moet houden met de mensen die zich bij het afsteken van het vuurwerk wel aan de regels houden. En onze nieuwe grote leider, Geert Wilders, weet te melden dat er harder moet worden opgetreden tegen het “tuig” dat verantwoordelijk is voor aanvallen op agenten en hulpverleners. Dat is lekker lullen, denk ik dan, vanuit je werkkamertje in Den Haag. Luister dan ook naar het advies van die agenten en hulpverleners. Echte leiders nemen beslissingen, ook lastige. Zelfs als je eigen achterban het er misschien niet mee eens is. Jammer dan. Maar zo werkt het dus blijkbaar niet. Met daadkracht en leiderschap redt je het niet in onze democratie. Kom je beetje lekker uit je woorden en doe je het tijdens verkiezingsdebatten goed, dan is de kans op een baantje in de Tweede Kamer of de regering het grootst. En daarna is het zaak dat je gaat werken aan je herverkiezing. Het landsbelang lijkt op de tweede plaats te komen. Ik denk dat ik dit Praatje maar bewaar, dan kan ik het volgend jaar nog een keer gebruiken.
